Ποντιακά Τραγούδια

Η κορ’ επήεν σον παρχάρ

Η κορ' επήεν σον παρχάρ Η κορ εποίεν σο παρχάρ, ε! ε! πουλίμ, πουλίμ να ίνεται ρομάννα, έλα έλα λέγοσε. Κε γιάτατεν θα ίνουμαι, ε! ε! πουλίμ, πουλίμ κε κινηγός ορμάνε, έλα έλα λέγοσε. Άλλο κι πάω σον παρχάρ, ε! ε! πουλίμ, πουλίμ άλλο κι παρχαρεύω, έλα έλα λέγοσε. Άλλο κι λέγω και γελώ, ε! πουλίμ άλλο κι μασχαρεύω, έλα έλα λέγοσεΗ κόρη πήγε στις βοσκές Η κόρη πήγε στις βοσκές ε! !…

Ο ήλιος παιρ ‘ς σον πρόσωπο σ’

Ο ήλιος παιρ 'ς σον πρόσωπο σ' Ο ήλιος παιρ 'ς σον πρόσωπο σ' και φωτάζ' το καρδόπο σ' και ο φέγγον όντες 'πιδιαβαίν' έπαρ' με 'ς σ' εγκαλιόπο σ' ο πρόσωπος σ' αμόν τσιτσέκ το πόις άμον λαμπάδαν πουλί μ' ας σα φιλέματα σ΄ επαίρα νοστιμάδα ολήμαυρα τ' ομάτοπα σ' τ'οφρύδια σ' ειν γαϊτάνια αν κείμαι κα χωρίς εσέν τα νύχτας ειν γιαβάνια σουμά σ' πουλί μ' εκόνεψα ορίασον λες με οφύγον έλα πουλί μ' ας χαίρουμες η…

Φώταξον ήλεν

Φώταξον ήλεν Φώταξον ήλεν, φώταξον Ας λύουνταν τα χιόνεα Να ερχουν 'ς σο ταφόπο μου Και κελαηδούν τ’ αηδόνεα Φώταξον φέγγον, φώταξον ποίσον γερντίν τον ήλον Εντάμαν να χουλαίνετε τη κασελί μ' το ξύλον Και εσείς αστρόπα τ’ ουρανού Φωτάξτεν 'ς ση σκοτίαν Και βαθύν εποίκαν το ταφί μ’ Και απές σην υγρασίανΦώτισε ήλιε Φώτισε ήλιε, φώτισε Να λιώσουνε τα χιόνια Να έρθουν στον τάφο μου και να κελαηδήσουν τα αηδόνια …

Σον παράδεισον απάν

Σον παράδεισον απάν Ο θάνατον και η σεβντάν και οι δύος όθεν πάγ'ν χαρίζ'νε τον παράδεισον την ψυν ας σου εβγάλν Επωδός Εκεί απάν, έκει απάν 'ς σον παράδεισον απάν 'ς σον παράδεισον απάν πάει ήντζαν αποθάν πάει και ο ζωντανόν τη εγάπ'ς ο παλαλόν Το λαμπογυάλ' καίει το μουμούλ χατζεύ' την πεταλήτρα και η εγάπ' τον σέβνταλην που μελεσσεύ' τη νύχταν Τσεχέλκον και ανέξερον τσ' εγάπ'ς το μαεμένον εβρέθα 'ς σον παράδεισον πισθάγκωνα…

Ήλε μ΄ ασήν ανατολή

Ήλε μ΄ ασήν ανατολή Ήλε μ’ ασήν ανατολή φέρον με το πουλόπο μ’ Μη λές με τέαμ `κι επορείς και καίω το καρδόπο μ’ Ένας ο ήλεν βασιλεύ, άλλος μερών κι εχ’ κι έρται ολ’ έρχουνταν ας σαν μακρά, τ’ εμόν τ’ αρνόπον `κι έρται 'Ηλε μ’ σ’ εμένα πα μη φεγγ'ς, εγώ είμαι αποθαμένος Ασήν εγάπην έρημος κι ασήν σεβντά καμμένοςΉλιε μου από την ανατολή σου Ήλιε μου από την ανατολή σου φέρε μου την καλή μου Μην μου το πεις αν δεν(το)μπορείς και κάψω την καρδιά μου Ο ένας Ήλιος βασιλεύει…

Η κορ’ επήεν σον παρχάρ

Η κορ' επήεν σον παρχάρ Η κορ εποίεν σο παρχάρ, ε! ε! πουλίμ, πουλίμ να ίνεται ρομάννα, έλα έλα λέγοσε. Κε γιάτατεν θα ίνουμαι, ε! ε! πουλίμ, πουλίμ κε κινηγός ορμάνε, έλα έλα λέγοσε. Άλλο κι πάω σον παρχάρ, ε! ε! πουλίμ, πουλίμ άλλο κι παρχαρεύω, έλα έλα λέγοσε. Άλλο κι λέγω και γελώ, ε! πουλίμ άλλο κι μασχαρεύω, έλα έλα λέγοσεΗ κόρη πήγε στις βοσκές Η κόρη πήγε στις βοσκές ε! !…

Εγώ για τέσεν και μόνον

 Εγώ για τέσεν και μόνον Αδά σον κόσμον αγαπώ ίναν Θεόν και εσένα αν θέλτ'ς δέβα σον ανοιχτήν και εβγάλ' τ' εμόν το ψέμαν Εγώ για τ'εσέν και μόνον σύρω τη σεβντάς τον πόνον το κιφάλι μ' σο μαξιλάρ' ο νους ιμ εν 'σο δρόμον Πουλί μ' εσέν ντο αγαπώ αν ίσως λέγω ψέμαν και το χώμαν ντο καταπατώ να σύρ' και πιν' το αίμα μ' Τυρριανίγουμαι και κλαίγω σε καν'νάν τιδέν κι λέγω σ' έναν έμορφον κορτσόπον τα παράπονα μ' θα λέγωΕγώ για σένα και μόνο Εδώ στον…

Αητέντς’ επαραπέτανεν

Αητέντς' επαραπέτανεν Αητέντς' επαραπέτανεν Ψηλά ‘ς σα επουράνια ούϊ αμάν, αμάν. Είχεν τσιαγκία κόκκινα Και το κουδούκ' νατ' μαύρον ούϊ αμάν, αμάν. Κι εκράτ' νεν και ‘ς σα κάρτσια του Παλληκαρί' βρασιόνας ούϊ αμάν, αμάν. Αητέ μ' για δός μ' ας σο κρατείς Για πε με όθεν κείται ούϊ αμάν, αμάν. Ας' σο κρατώ ‘κι δίγω σε Αρ' όθεν κείται λέγω ούϊ αμάν, αμάν. Ακεί ‘ς ‘σο πέραν το ρασίν Σο πέραν καν τ' ελάτια ούϊ αμάν, αμάν. Μαύρα πουλία τρωγν' ατον Και άσπρα τριγυλίσκουν ούϊ αμάν, αμάν.…

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More