Κιντέατα
Στο διαιτολόγιο των Ποντίων περιλαμβάνονταν πολλά λαχανικά και μάλιστα κάποια από αυτά όχι τόσο συνηθισμένα στον Ελλαδικό χώρο, όπως τα Κιντέας που γίνονταν πίτες ή τηγανίτες. Η λέξη κιντέας ή κινθέα (πληθυντικός: κιντέατα ή κινθέατα) προέρχεται από το Αρχαίο ουσιαστικό «κνίδη», που σημαίνει τσουκνίδα.
Τα κιντέατα ήταν ένας «θησαυρός», με πολλές θεραπευτικές ιδιότητες και οφέλη για την υγεία… κι αυτό οι Πόντιοι το γνώριζαν. Τον καιρό που οι τσουκνίδες θεωρούνταν ένα άχρηστο ζιζάνιο και τις ξερίζωναν, οι Πόντιοι τις είχαν εντάξει στο διατροφολόγιο τους και μάλιστα ήταν μια αγαπημένη τροφή τους…
Η χρήση της τσουκνίδας ως φαρμακευτικό φυτό χρονολογείται από την Αρχαία Ελλάδα, όπου χρησιμοποιήθηκε ως διουρητικό και καθαρτικό. Ο Ιπποκράτης (460-377 π.Χ) ανέφερε 61 φυσικές θεραπείες με βάση την τσουκνίδα. Χαρακτηρίζοντας την «πανάκεια», δηλαδή ότι κάνει για όλες τις ασθένειες.
Είναι πλούσιες σε μεταλλικά άλατα, ενώ ροφήματα που φτιάχνονται από τσουκνίδα είναι διουρητικά και θεωρούνται αποτελεσματικά ενάντια στην πέτρα της χολής.
Οι τσουκνίδες, πέραν της ιατρικής, έχουν βρει εφαρμογή και στη μαγειρική. Παρακάτω ακολουθεί Ποντιακή συνταγή με τσουκνίδες και συγκεκριμένα από την περιοχή της Αργυρούπολης:
Εκτέλεση
- Πλένουμε τις τσουκνίδες και τις βράζουμε, σε νερό που κοχλάζει, ώσπου να λιώσουν.
2. Κατόπιν τις στραγγίζουμε πολύ καλά και κρατάμε το νερό στο οποίο έβρασαν.
3. Αμέσως τοποθετούμε σε κατσαρόλα τις τσουκνίδες και τις λιώνουμε μ’ ένα πιρούνι. Προσθέτουμε το αλεύρι, ανάλογο αλάτι και ανακατεύουμε.
4. Τοποθετούμε την κατσαρόλα στην εστία, σε σιγανή θερμοκρασία και αφού ρίξουμε το νερό που κρατήσαμε, αρχίζουμε ν’ ανακατεύουμε (με ξύλινο κουτάλι) το μείγμα, έως ότου γίνει σαν κρέμα.
5. Αμέσως μετά προσθέτουμε το σκόρδο και συνεχίζουμε να ανακατεύουμε για λίγο ακόμα.
6. Αποσύρουμε την κατσαρόλα από την φωτιά. Σερβίρουμε στα πιάτα, πασπαλίζοντας με λίγο δυόσμο.
Ο καθένας στο πιάτο του μπορεί να προσθέσει όσο περισσότερο πιπέρι ή δυόσμο επιθυμεί.
* Συνταγή για 4-5 άτομα